مدح و مداحی ائمه در اسلام بسیار توصیه شده است به همین دلیل مجموعه شعر در مورد تولد امام حسین آماده شده تا شما عزیزان بتوانید از اشعار زیبای بزرگان در تولد امام حسین علیه السلام استفاده کنید.
شعر در مورد تولد امام حسین
با اجازه ز حضرت زهرا
اذن میخواهم از تو یا مولامیروم تا خدا به آن بالا
تا بخوانم ز علم الاسماءشاد و خرسند کل ارض و سماست
روز میلاد سید الشهداستمینویسم به وسعت دنیا
جوهرم آب آبی دریادفترم شد تمام صحراها
تا نویسم به مدح آن آقابا تو طی شد تمام روز و شبم
یا حسین است تا ابد به لبمبر فراز است تا ابد علمت
بوسه ها می‌زنیم بر قدمتزنده هستم زفیض دم به دمت
نام ما نیفتد از قلمتبین سرها اگر سری داریم
به خدا خوب دلبری داریمحامد ظفر
****
هزار مرتبه گر سر برند از بدنم
خدا نیاورد ان دم که از تـو دل بکنم
بـه نوک نیزه مجسم کنم جمالت را
بـه چوب محمل زینب جبین دل شکنم
تمام عمر سخن از تـو گفته ام چـه شود؟
که وقت مرگ بود نامت آخرین سخنم
گریستم بـه تـو، یک عمر و از تـو میخواهم
در آخرین نفسم باز بر تـو گریه کنم
در آشیانه تن با تـو بوده ام مانوس
مباد بی تـو از این آشیانهِ پر بزنم
سری که خاک تـو نبود بـه دورش اندازم
دلی که بر تـو نسوزد در آتشش فکنم
بـه خاک کربلا سجدهِ کرده ام عمری
که بوی تربت پاک تـو خیزد از کفنم
کریم تر ز کریمان روزگار تویی
گناه کارتر از هر گناهکار منم
بـه چشم مـن نگهی کن که وقت جان دادن
تـو را نگه کنم و جان برآید از بدنم
ز سرشکستگی میثم از گنه فریاد
مگر بـه سنگ شما خانواده سر شکنم
****
حسین یا ثارالله،ای یار بی همتا
خوش آمدی مولا،ای یوسف زهرا(س)
جان ما به فدای روی تو
قبله ی همه رو به سوی تو
سر نهَم به تراب کوی تو….سیدی
سیدی ای عزیز فاطمه(س)…
ای یاور عترت،ای گرمی هر دل
ای زاده ی حیدر، مولا ابوفاضل
ساقی جام عشق دلبری
مظهر جَلوات حیدری
بر حَسن، وَ حسین برادری…سَروَری
سیدی ای عزیز فاطمه(س)…
نماز لطف خود،دلم حسین آباد
مدد یا مولانا،یا حضرت سجّاد
سیّدُ الشّهدا را مظهری
پاره ی جگر پیمبری
اوّلین ، برادر به اکبری…دلبری
سیدی ای عزیز فاطمه(س)…
ماه شعبان رسید،
ماه سه ماه
کربلا می‌رویم بسم الله…
فرا رسیدن ماه شعبان
تبریک و تهنیت باد
اشعار ولادت با سعادت امام حسین(ع)
فروغ مه قالوا بلی مبارک میلاد شه کرببلا مبارک
ماه/روی مصباح هدی عیان شد
امشب/عالم پیر ، همه جوان شد
بگو/مدد یا/ثارالله/یا ابا/عبدالله
آبروی عالمین خوش آمد به نبی نور دوعین خوش آمد
کشتی نجات اهل عالم آقامون امام حسین خوش آمد
تهنیت یا علی و یا زهرا(س)…
جلوه ی قمر بی قرین مبارک میلاد گل امّ البنین مبارک
امشب/توی آسمون گل افشونیه
امشب/خونه ی علی چراغونیه
اومد/به گلشن/گل یاس/مرحبا/یا عباس
مهربان یار حسین خوش آمد گل بی خار حسین خوش آمد
با شعف بگو به اهل عالم که علمدار حسین خوش امد
تهنیت یا علی و یا زهرا(س)…
جهان شد روشن از نور حقّ الیقین مدد یا حضرت سیّد السّاجدین
ای که/به سپهر عاشقی چون مهی
نور/دیده ی حضرت ثارالّهی
هستی/دلربا/برادر/به علیّ/اکبر
ای کرامت تو بی قرینه آرزوی دل ما همینه
روزیمون شه همگی به زودی کربلا و نجف و مدینه
تهنیت یا علی و یا زهرا(س)…
****
دریای دُر از دلِ صدف می‌آید
تبریک سه نور، با شعف میآیدخورشید و مه و ستاره یکجا جمعند
عطر صلوات از نجف می‌آید
شعبان و شد و پیک عشق از راه آمد
عطر نفس بقیة الله آمد
با جلوه سجاد، ابوالفضل و حسین
یک ماه و سه خورشید در این ماه آمد
حلول ماه شعبان و فرخنده ایام اعیاد شعبانیه مبارک
****
گرامی باد روز پاسدار بر آنان که از جنس شهیدان و هم پیمان با حسین (ع) و از نسل فصل سرخ استقامتند
ولادت امام حسین(ع) و روز پاسدار مبارک باد
شعر کوتاه در مورد تولد امام حسین
حُسن یکتا را ببین زلف دو تا دارد حسین
شورش امکان اگر طرح محیط دهر ریختبر دو عالم سایه بال هما دارد حسین
نیست بی عشق حسینی ذره ای در ذات دهردر حقیقت تکیه بر ارض و سما دارد حسین
می کند هر قطره اش ایجاد گلزار شهیددست همت بر سر شاه و گدا دارد حسین
ای طبیعت مردگان غوغای محشر بر کنیدچون به خاک قربتش آب شفا دارد حسین
جنس مردان خدا را از شهادت باک نیستدر کف پای جنون رنگ حنا دارد حسین
خیمه هل من معین را لشکر امداد کو؟تا قیامت بر کف بانگ رسا دارد حسین
عالم از او غوطه در طوفان خون خواهد زدنای طبیعت مردگان غوغای محشر بر کنید
چون به خاک قربتش آب شفا دارد حسینجنس مردان خدا را از شهادت باک نیست
در کف پای جنون رنگ حنا دارد حسینخیمه هل من معین را لشکر امداد کو؟
تا قیامت برکف بانگ رسا دارد حسینعالم از او غوطه در طوفان خون خواهد زدن
بحر اگر توفد به وسع دیده جا دارد حسینسیر این وادی نما در خویشتن گر عارفی
خویشتن هم زانکه شوق کربلا دارد حسین“احمد” از خُمخانه شاه شهیدان مست شد
بی دلان عشق را زیرا هوا دارد حسینشعر از احمد عزیزی
****
چه سایه سار پر از لطف و رحمتی داری
به جمع سایه نشینان عنایتی داریغبار تربت تو با دم مسیح یکی ست
عجب دوای عجیبی چه تربتی داریدر آن جمال علی وار و نور زهرایی
عجب شکوه و جلالی چه هیبتی داریبه عشق تو همه عالم شده حسینیه
چقدر مجلس روضه، چه هیئتی داریبدون این که عتابم کنی، عطا کردی
چقدر خوب و کریمی چه عادتی داریچقدر بنده نوازی چقدر آقایی!
چقدر حضرت آقا شبیه زهرایی!کبوتر دل من پر زده به سوی حرم
مگر که اوج بگیرد دوباره روی حرمخدا کند که بیایم دوباره پا بوست
خدا کند که نمیرم در آرزوی حرماگر چه خیر ندیدی تمام عمر ز من
وجود من زده لطمه به آبروی حرمتو را دوباره قسم می‌دهم به عباست
تصدّقی سر حضرت عموی حرمبده اجازه شبی باز زائرت باشم
و روی خاک بیافتم به روبروی حرممنی که خاک توام دلبر ثریّایی
تویی در اوج، که آقا شبیه زهراییمحمد ناصری
****
بوی بهار می‌آید از دامان دو فاطمه علیهماالسلام.
بوی ریحانه هستی و گل یاس.
حوریان، تمام شهر را آذین بسته اند
با گل مریم. عرش نشینان همه به یُمن آمدنش،
میهمان علی و فاطمه اند. فوج فوج ملائک میآیند
و طواف میکنند گرد شمع وجودشان.
ولادت امام حسین و حضرت ابا الفضل مبارکباد
بر آنچه که شد هادى فطرس صلوات
خوانیم به دل شادى فطرس صلوات
میلاد حسین عید آزادى اوست
بر لحظه ى آزادى فطرس صلوات
****
شمع مى خندد و شوق رخ جانان دارد
شمع از اشك و گل از ژاله شود زيباترشمع مى خندد و مى گريد و شاد است و غمين
نور شادى همه آميخته با هاله غمشمع نور ازلى قلب همايون نبى است
اين چه رازى است خدايا كه محمد امشبدانى از چيست كه احمد شب ميلاد حسين
بيند آينده او را چو در آیينه غيبشاد از اين است كه آخر ثمر عشق رسيد
آمد آن سايه رحمت كه پناه همه اوستآمد آن يكه سوارى كه به وقت جولان
آمد آن لاله خونين رخ صحراى بلاميزبان دو جهان فاطمه را مهمان است
نور سيناست كه مدهوش از او موسى شددم عيسى همه در خاك شفا خانه اوست
اين حسين است كه با اينهمه آيات جمالاين حسين است كه از حشمت ثار اللهى
اين حسين است كه از پيرهنى خون آلوداين حسين است كه گيسوى على اكبر او
اين حسين است كه سر لشگر پر همّت اواين حسين است كه از خرمن گلگون كفنان
قهرمان است حسين و زده بر سينه نشانپر هياهو كند از مقدم خود محشر را
بى نظير است (حسان) سفره احسان حسيناشکها بين كه از اين خنده به دامان دارد
خنده با ديده تر جلوه دو چندان دارداين چه حالى است كه در محفل خوبان دارد
كه به لبخند عيان غصّه پنهان داردكه دل هر بشرى نور خود از آن دارد
لب پر خنده ولى ديده گريان داردغم و شادى بهم از ديدن جانان دارد
زين جهت سوز نهان اشرف انسان داردآمد آن فرد كه بر جامعه رجحان دارد
هر كجا روى كند ميل به احسان داردعرصه روز جزا تنگى ميدان دارد
كه به دل داغ ز هفتاد و دو قربان داردنازم آن بخت كه اين كوكب رخشان دارد
پور زهراست كه عشّاق فراوان داردكه به هر درد غمى چاره و درمان دارد
روى دامان نبى جلوه قرآن داردخاتم دولت صد ملك سليمان دارد
صد چو يعقوب اسير غم هجران داردرشته انس به دل‌هاى پريشان دارد
تشنه لب، دست فشان، مشک به دندان داردگلشنى تازه تر از روضه رضوان دارد
ز لب اصغر خود لعل بدخشان دارداو كه از جانب حقّ اذن به غفران دارد
كه بخوان كرمش اين همه مهمان داردشعر از حبیب الله چایچیان ( حسان )
شعر ولادت امام حسین (ع)
ببین جنون تماشایی دل ما را
تلاطم کرم موج‌های دریا رافلک به حال دلم غبطه می‌خورد امشب
و باز کرده لبم با ترنم یا رببرای شرح خیالم حروف می‌چینم
تمام عشق خودم در لهوف میبینمپر خیال دلم را دوباره وا کردم
برای وصل نگارم خدا خدا کردممدینه را به هوای کرم قدم به قدم
به لطف چشم دلم خوب دیدم و بلدمهوا هوای خدایی با صفایی بود
صدای زمزمه‌ها صوت دلربایی بودنوا و ناله‌ی أمـَّن یجیب فطرس را
شنید خانه وحی و صدا زدش که بیاشفای شهپر آتش گرفته‌ات آمد
بکِش پرت روی قنداقه عافیَّت آمددوباره فطرس پرسوخته هوایی شد
دم از حسین زد و عرش کربلایی شدحسین ذکر لب احمد و علی و بتول
سلام اوست سر از هر جهاد و حج قبولشجاعت علوی و حیای زهراییست
شکوه دلبر هفت آسمان تماشاییستزمین و عرش خدا بی قرار و شیدایش
دلیل گردش افلاک در نفسهایشخوش آنکسی که شده در حریم یار مجاب
خوش آن دلی که تپیده برای این اربابدلی که با تو نشد بو نبرده از احساس
فدایی تو شده فارس العرب عباسبه پیش گنبد تو عرش می‌کند تعظیم
بهشت را به غلامت خدا کند تقدیمهزار شکر که بر سینه‌ام مدال شماست
تمام هستی این نوکرت حلال شماستبه نام تو شده‌ام با نوای لالایی
سرود کودکیم بوده ذکر زهراییپس از اذان و اقامه به گوش من بابا
به گریه گفت عزیزم فدای عاشورابرای روضه بابا و یا به خاطر شیر
صدای ناله من کرد مادرم دلگیرحسین گفت و چکید اشک و سیر کرد مرا
همان دقایق اول اسیر کرد مرااسیر کوی تو هستم مرا نکن آزاد
دلم شده به هوای غمت حسین آبادبه دست لطف تو چشمم همیشه دوخته‌ام
به پای بیت غم تو همیشه سوختهامدوباره حرف مشام من و حسین غریب
صفای پرچم سرخ حریم و قصه سیببه یاد آن شب جمعه که در حرم ماندیم
میان صحن تو آقا زیارتی خواندیمهنوز خاطره تلّ اشک یادم هست
هنوز ماکت میدان مشک یادم هستبه عشق کرب و بلا می‌زنم خدا ناله
بیا حسین زمانه بیا ابا صالحبیا که با تو زیارت کنیم آقا را
بیا و زمزمه کن روضه های سقــا رابرای مجلس مدح و ولادت عباس
بده اجازه و شور و ارادت و احساسحسین ایمانی
یک سجده که از مـن بپذیرند ندارم
بگذار که رو بر روی خاک تـو گذارم
با هر دمم از چشمه خورشید دمد گل
یک آه اگر در غمت از سینه برآرم
هر کس هدفی داشته از آمدن خویش
مـن آمده ام درغم تـو اشک ببارم
رضوان مـن و خلد مـن و حور مـن این اسـت
تـو دل ببری از مـن ومن جان بسپارم
مـن زاده فریادم و ذریه اشکم
بی گریه مبادا گذرد لیل و نهارم
هرگز نزنم سینه بـه زیرعلم کس
در سینه فقط عشق علمدار تـو دارم
نه کار بـه شهرم بود و نی بـه دیاری
هر جا که غم توست بود شهر و دیارم
با آنکه بود خانه قلبم حرم تـو
شوق حرمت برده زدل صبر و قرارم
بشکن بربا شعله برافروز بسوزان
زیرا که تعلق بـه تـو دارد دل زارم
مـن میثمم و وصف شما میوه نخلم
در حشر همین اسـت همین اسـت شعارم
****
به سوم مه شعبان مدینه پر نور است
بساط جشن به درگاه داوری جور استقدم زند به جهان دومین گل زهرا
برادرش حسن از این قضیه مسرور استفرشتگان خدا بهر تهنیت آیند
ببین که فطرس بشکسته بال منصور استحسین خوانده ورا جد او به نام اکنون
و این زسوی خدایش به وحی دستور استبه روز سوم شعبان بیامده ماهی
که چشم دشمن دین از تلاء لوءش کور استبرای جمله جوانان جنتی آقاست
به جانفشانی در راه دین مشهور استبگفت رسول خدا،او زمن ،من از اویم
ودوستدار حسین با خدای محشور استحسین خون خدا باشد وزخون حسین
درخت دین به ابد برقرار ومعمور استبه زادروز حسینی دلم بسی شاد است
زیارت حرمش آرزوی منظور استکبوتر دل من با هوای شش گوشه
درون سینه به عشق حسین مهجور استبه روز سوم شعبان خدا تبارک گو
به آفرینش مخلوق خویش مغرور استبه روز سوم شعبان گذار جن وملک
به کربلا فتد وگاه شادی وشور استبه روز سوم شعبان به کربلا آید
امام ما که رخش در نقاب مستور استبه روز سوم شعبان خدا نصیبم کن
زیارت حرم آنکه وتر موتور است
****
مژده اى دل كز ره امشب جان جانان آمده
جان جانان در جهان از راه احسان آمدهخلق عالم را صفابخش دل و جان آمده
اى محبّان بار ديگر ماه شعبان آمدهملك هستى غرق رحمت گشته از اين فيض عام
ساقيا برخيز و ما را باز مى در جام كنشعله ور جان مرا از آب آتش خام كن
در ميان مردم دنيا مرا گمنام كنيا چو مجنونم اسير عشق بى فرجام كن
بيش از اين دارى مرا حيران چرا هر صبح و شامتا سحر مى سوخت جانم دوش از داغ فراق
بود سرتاپاى من گويى همه در احتراقناگهان زد هاتف غيبم نداى اشتياق
كز چه بنشستى چنين مغموم در كنج وثاقخيز از جا كآمد از ره خسرو شيرين كلام
سرو باغ دين گل گلزار پيغمبر حسينسبط خيرالمرسلين سلطان بحر و بر حسين
زيب آغوش و ضياى ديده حيدر حسينميوه قلب بتول و حجت داور حسين
شد رُخ ماهش ضيابخش دل خيرالانامچون ز رنج عصمت آن دُردانه آمد در وجود
گشت روشن از فروغش عالم غيب و شهودباب لطفش را خدا بر عالم امكان گشود
جبرئيل آمد به سوى خانه زهرا فرودگوييا بهر نبى دارد ز سوى حق پيام
اى حسين اى شهريار ملك دين و سرورىاى درخشان آفتاب چرخ حسن و دلبرى
اى كه در عالم زدى از عشق كوسِ برترىكرده اى در راه خود عشاق را از خود برى
دست ماه و دامن لطف تو اى والامقاماى كه مركب تاختى هر سوى در ميدان عشق
اى كه سرانداختى چون گوى در چوگان عشقاى كه بودى روز و شب سرگشته و حيران عشق
روح عشق و قلب عشق و جسم عشق و جان عشقريخت ساقى از ازل آرى مى عشقت به جام
اى قرار جان زهرا زينت عرش بريننور چشم مصطفى اى خسرو دنيا و دين
باعث ايجاد خلق اولين و آخرينبنده عشقت نجومى سوده بر خاكت جبين
از كرم درياب او را اى ولى ذوالكريم
میلاد حسین و سوم شعبان است
خورشید ولایت از افق تابان استاى کشور جمهورى اسلام، حسین
داماد عزیز ملت ایران است
شعر کوتاه برای میلاد امام حسین
چقدر بنده نوازی چقدر آقایی
چقدر حضرت آقا شبیه زهرایی
کبوتر دل مـن پر زده بـه سوی حرم
مگر که اوج بگیرد دوباره روی حرم
خدا کند که بیایم دوباره پا بوست
خدا کند که نمیرم در آرزوی حرم
اگرچه خیر ندیدی تمـام عمر زِ مـن
وجود مـن زدة لطمه بـه آبـروی حرم
تـو را دوباره قـسم می‌دهم
بده اجةـازه شبی باز زائرت باشم
و روی خاک بیافتم بـه روبروی حرم
****
روی او ، لیله ی دل را ماه است
میلاد حضرت ثارالله است
امام کلّ عالمین آمد
مژده حسینیان، حسین آمد
یا مصباحَ الهُدی سفینة النّجاة
مولانا مددی یا ثارالله…
****
این حسین است که از حشمت ثار اللهى
این حسین است که از پیرهنى خون آلود
این حسین است که گیسوى على اکبر او
این حسین است که سر لشگر پر همّت او
این حسین است که از خرمن گلگون کفنان
قهرمان است حسین وزده بر سینه نشان
پر هیاهو کند از مقدم خود محشر را
بى نظیر است (حسان) سفره احسان حسین
میلاد امام حسین (ع) و روز پاسدار مبارک
****
عضو عضوم به جنب و جوش آمد
از سما این ندا به گوش آمد
عاشقان پیر می فروش آمد
تا که انگور هست دو می باقی
السلام و علیک یا ساقی
تو شفا بخش این سر و بدنی
عزت و افتخار این وطنی
تو خریدار هرچه بد چو منی
وقت گریه به گاه سینه زنی
(دارم از خون و اشک دل توشه
منم و این مزار شش گوشه)
آتشت را به خار و خس زده ام
پشت پایی به این قفس زده ام
داد خود را به داد رس زده ام
بین هیات نفس نفس زده ام
ما که از دودمان سلمانیم
از عنایات تو مسلمانیم
چشم هایم همیشه پر نم شد
قطره بود و زعشق زمزم شد
تا که گفتم حسین ماتم شد
همه ماه ها محرم شد
دل تنگم فقط تو را خواهد
نه مدینه نه مکه ، کربلا خواهد
****
شعبان شد و حق شور و شعف در می ما ریخت
از شهد شقایق سبب شادی ما ریختگر حضرت حق این همه می در پی ماریخت
بر یمن قدوم سه یل کرب و بلا ریخت
عکس نوشته تولد امام حسین
شاهی به دوصد عزت و اجلال آید / با شوکت و فر و جاه و اقبال آید
امروز حسین آید و فردا عباس / خورشید ز پیش و مه ز دنبال آید . .
چه خوب است آب و هوایی که دارید
همیشه بهشت است جایی که داریدالهی روی خلوتی هم نبیند
شلوغی این کوچه هایی که داریدمجال عرق ریختن هم ندادید
به پیشانی این گدایی که داریدنمی خواهم اصلا بفهمم که ما را
کجا می برد رد پایی که داریدهمین که شما می بریدم، یقینا
شبی می رسم تا خدایی که داریداز امروز ناله رسان حسین است
پر فطرس بینوایی که داریدبرایم هوای بهشتی بالا
حرام است با کربلایی که داریدشما با خدا با خدا با خدایید
ومن با شمایم شمایی که داریدمرا خیمه کربلا می نویسید
دخیل حسینیه ها می نویسیددل بی قرار اختیاری ندارد
اسیر است و راه فراری نداردمقامات عاشق فنا می پذیرد
اگر هم بمیرد مزاری نداردکسی که بنا نیست بی سر بمیرد
چه بهتر دل بیقراری ندارددل بی حسین اصل و فرعش زیادی است
شبیه درختی که باری ندارددل بی حسین از گل بدترین هاست
دل بی حسین اعتباری نداردبود ذکر سجاده هر فقیری
امیری حسین فنعم الامیریهمه زیر پایند و بالا حسین است
همه قطره اند و دریا حسین استچه رسم خوشی که زمان تولد
کلام نخستین ما یا حسین استحسن هم حسین است ، علی هم حسین است
محمد حسین است و زهرا حسین استحسن یا علی فاطمه یا محمد
تجلی این چهارتن با حسین استهمین که به جز عشق چیزی نگفتیم
تجلی لا ذکر الا حسین استگنهکارها نیز ترسی ندارند
قیامت اگر دست آقا حسین استشه عالمینیم، الحمدلله
غلام حسینیم، الحمدللهندیدم کسی را گدایش نباشد
مسلمان یا ربنایش نباشدمسیر تکامل یقینا محال است
اگر کربلا انتهایش نباشدبرای جهنم چه خوب است، هر که
حسین بن زهرا برایش نباشدمگر می شود؟نه…نه… امکان ندارد
خدا باشد و کربلایش نباشدخدایی که دار و ندارش حسین است
مگر می شود خون بهایش نباشد؟یقین کشتی او نجاتی ندارد
اگر خواهرش ناخدایش نباشدحسین آمد و بال ها گریه کردند
تمامی گودال ها گریه کردندپر ما کجا؟وسعت آسمانت
پریدن کجا؟ قبه ی لا مکانتحسن هم به پای تو قد راست می کرد
ادب داشت، پیشت امام زمانتتو بالا نشینی، چگونه نباشد
سر شانه های پیمبر مکانتتویی سنت هفت تکبیر احرام
نبی منتظر شد بچرخد زبانتشما هر دو در حال ارتزاقید
اگر می گذارد دهان بر دهانتخدا بهتر از تو ندارد اگر داشت
یقین کن که می داد روزی نشانتخداوند مثل تو دیگر ندارد
شبیه تو دارد اگر خب بیاردمن و سال ها جستجویت حسین جان
من و منت گفتگویت حسین جانمگر می شود من به پایت نیفتم
من و سجده بر خاک کویت حسین جان
شعر از علی اکبر لطیفیان
****
سوم شعبان، ولادت فرخنده مهتر جوانان بهشت و آموزگار شهادت
حضرت حسین بن علی علیه السلام
مبارک و خجسته باد . . .
****
ماه شعبان آفتاب آورده‌ای
روی حق را بی‌نقاب آوردهایقلب زهرا چشم حیدر را چراغ
روح احمد را گلاب آوردهایدر حقیقت از دل دریای نور
بر محمّد دُرِّ ناب آوردهایتشنگان وادی ایثار را
آب شیرین‌تر ز آب آوردهایآفـرینش پـر شـده از یــاحسین
کل هستی کرده خلوت با حسیناهل عالم عید مصباح الهداست
عید کل خلقت و عید خداستاین تمام وحی بر دوش نبی
این همان قرآن ختمالانبیاستچشم خود نگشوده گفتا جبرئیل
یا محمّد این شهید کربلاستاین امام پیشتر از خلقت است
این شفیع خلق در روز جزاستایـن بــوَد پیغمبــران را نـــور عیــن
این حسین است این حسین است این حسیناین مدال شانۀ پیغمبر است
این سرا پا احمد است و حیدر استاین رسول‌الله خون انبیا
این کتاب‌الله دست مادر استمصطفی از اوست، او از مصطفاست
بلکه جان مصطفی در پیکر استدر سفیدی گلویش خوانده‌اند
کز ولادت عاشق ترک سر استذات حق او را مکرم خوانده است
روضه‌اش را بهـر آدم خواندهاستچشم شو دل، وجه داور را ببین
روح شو روح مصور را ببینیک نگه کن بر گل روی حسین
احمد و زهرا و حیدر را ببینآیۀ «والفجر» را با من بخوان
سورۀ والفجر دیگر را ببینبر همه اعضای او سر تا قدم
جای لب‌های پیمبر را ببینجبرئیـل امشب نگهبانش شوی
سعی کن گهواره جنبانش شویفرش را امشب گل‌افشانی کنید
عرش را با هم چراغانی کنیدعرشیان امشب حسین آید به عرش
جان به استقبال قربانی کنیدبا تماشای جمالش هم چنان
سیر در آیات قرآنی کنیدبا بیان وحی در وصف حسین
مثل پیغمبر ثناخوانی کنیدگسترید از بال، بر او فرش را
در بغل گیرید جان عرش راعطر جنّت چیست خاک کوی اوست
لیلۀ قدر الهی موی اوستروی هر برگ گلی در باغ خلد
آیه‌ای در وصف خلق و خوی اوستوسعت ملک خداوند عظیم
تا قیامت پر ز های و هوی اوستچشمههای رحمت و عفو خدا
در همه عالم روان از جوی اوستاین حسین است این امام رحمت است
هـم امـام و هـم تمـام رحـمت استای تولایتْ تمامِ دین حسین
ای خدا آیینه و آیینْ حسینای رسول‌الله از سر تا قدم
ای خدا را چهرۀ خونین حسیناز گلوی چاک چاک خود به ما
هم دعا کن هم بگو آمین حسینبی تو بودن زندگی تلخ است تلخ
با تو جان دادن بوَد شیرین حسینتا قیـامت دلربـایی می‌کنی
در دل عالم خدایی میکنیمصطفی را جانی و جانان تویی
روی دست و سینه‌اش قرآن توییحمد تو، تکبیر تو، تهلیل تو
دین تویی ایمان تویی قرآن توییدر تمام وسعت مُلک خدا
مالک‌المُلک و ولی، سلطان توییدر دل امواج توفان بلا
نوح تو، کشتی تو، کشتیبان توییچشم ما و دست احسانت حسین
جـان عالـم بـاد قربانت حسینروح را آرام جانی یا حسین
یک جهان جان در جهانی یا حسینالله الله معنی «اللهُ نور»
در زمین و آسمانی یا حسینهم در آغوش خدا می‌بینمت
هم چراغ دوستانی یا حسینمیهمانِ تشنه کام کربلا
عالمی را میزبانی یا حسینعالــم اســلام بیت‌النـور تو
پیکر صد چاک تو منشور توتا قیامت چشم‌ها دریای توست
آب هم لب‌تشنۀ لب‌های توستهر سر از تن جدا خاکِ قدم
هر دل بشکسته جای پای توستزخم اکبر، آیۀ ایثار و صبر
خون اصغر، جوهر امضای توستگرچه روزی نیست هم چون روز تو
روزها هر روز عاشورای توستوصف تـو آیـات محکم میشودمیوههای نخل «میثم» می‌شود
****
وقتى که حسین یافت میلاد امروز
یزدان در لطف تازه بگشاد امروزدر عالم قدس یک حسین داشت خدا
آن را به محمد و على داد امروز
جملات قشنگ تبریک ولادت امام حسین (ع)
رنج تـو را به گنجِ فراوان نمیدهم
درد تـو را به دارو و درمان نمی دهم
زخم تـو را به مرهم و خاک تـو را به مشک
خار ره تـو را به گلستان نمیدهم
سنگ غم تـو شیشه قلب مرا شکست
این سنگ را به گوهر غلطان نمیدهم
عمری بـه بزم روضه ات الفت گرفته ام
این روضه را به روضه رضوان نمی دهم
مـن با محبت تـو در این عالم آمدم
والله بی محبت تـو جان نمی دهم
مهر تـو را به مهر و مه و آسمان دهم؟
هرگز! خداگواست بـه قرآن نمی دهم
یک قطره اشک در غم تـو هستی مـن اسـت
این قطره را به بحر خروشان نمیدهم
از کودکی بـه بزم عزایت گریستم
این گریه را به صد گل خندان نمیدهم
مـن گوشه گیر مجلس انس تـو بوده ام
این گوشه را به عالم امکان نمیدهم
مـن چشم خود بـه اشک عزای تـو شسته ام
این چشم را به چشمه حیوان نمیدهم
مـن خاک آستان حبیب تـو میثمم
این رتبه را به افسر شاهان نمی دهم
****
این گل گلشن پیغمبر است
تطهیر و نور و قدر و کوثر است
فاطمه(س) را نور دوعین آمد
مژده حسینیان ، حسین آمد
خورشید هل اتی سفینة النّجاة
مولانا مددی یا ثارالله…
جبرائیل ، مات و حیران رویش
پیغمبر ، بوسه زن بر گلویش
با سوز و آه و شور وشین آمد
مژده حسینیان ، حسین آمد
مظلوم کربلا سفینة النّجاة
مولانا مددی یا ثارالله…
****
مانند نور آمدی و لا مکان شدی
پرواز آسمانی هفت آسمان شدیبا جلوه های نوری بالانشین خود
خورشید صبح و ظهر و غروب اذان شدیتا اینکه انبیا به تو نزدیکتر شوند
روضه شدی و در همه دوران بیان شدیمحرابهای مسجد دنیا ، خدا نداشت
از عرش آمدی و خدای جهان شدییک یاحسین گفتم و دیدم دلم شکست
اشکم شدی ز گوشه ی چشمم روان شدییک شب کناره سفره تو سائلت شدیم
یک شب کنار سفره ی ما نانمان شدیقبل از دراز کردن دست گدائی ام
آقا شدی کریم شدی مهربان شدیناراحت جدائی مهر تو نیستم
روزی که آمدی به دلم جاودان شدییک وقتی آمدم که به دردت نمی خورم
دیر آمدم تو همسفر خیزران شدی…میلاد امام حسین مبارک باد.
****
حق کرده ظهور تا حسین آمده است
آیات جهاد با حسین آمده استفطرس به امید عفو بر درگه او
با ذکر حسین، با حسین آمده است
****
نور ابدی و ازلی می‌آید
بر عالم ایجاد، ولی میآیدمجموعه ی حسن و عشق و ایثار و کرم
یعنی که حسین ابن علی می‌آید
اشعار ولادت امام حسین علیه السلام
حسین سلطان عشق،عباس ساقی عشق،زینب شاهد عشق و سجاد راوی عشق.
کاروان عشق در راه است و خود “عشق”نیمه شعبان خواهد آمد…
اعیاد شعبانیه مبارک
****
گرچه از عشق فقط لطمه زدن را بلدیم
گرچه چندی است که بی روح تر از هر جسدیمگرچه در خوب ترین حالت مان نیز بدیم
جز در خانه ی ارباب دری را نزدیمروزگاری است که ما رعیت این خانه شدیم
سجده ی شکر بر آریم که دیوانه شدیماز همان روز که حُسنش به تجلّی دم زد
از همان دم که دمش طعنه به جام جم زداز همان لحظه که مهرش به دلم پرچم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زدبنده ی عشقم و مجنون حسین بن علی
در رگم نیست به جز خون حسین بن علیآسمان با طپش ماه تماشا دارد
قطره دریا که شود جلوه ی زیبا داردروح در جسم که باشد همه جا جا دارد
عشق با نام حسین است که معنی داردتا خدا هست و جهان هست و زمان هست و زمین
شب میلاد حسین است شب عشق همیناو رسیده که به داد دل غافل برسد
کشتی گمشده ی عشق به ساحل برسدکاروانی که به ره مانده به منزل برسد
نمک سفره ی ما نُقل محافل برسدبه همان کس که به میزان خدا هست محک
هر کجا سفره ی عشق است حسین است نمکشب شور است که شیرین و غزل خوان شده ام
خیس از بارش احسان فراوان شده امجان رها کرده و دل بسته ی جانان شده ام
مست جام رجب و تشنه ی شعبان شده امکه شب سوم این ماه حبیب آمده است
باز از باغ خدا نفحه ی سیب آمده استاو همان است که احسان قدیمش خوانند
در مدینه همه آقای کریمش خوانندصاحب جام بلایای عظیمش خوانند
پنجمین دشمن شیطان رجیمش خواننداز ازل تا به ابد خلق خدا می دانند
ما همه بنده و این قوم خداوندانندغم عشق است که آتش زده بر بنیادم
تا که در راه محبت بدهد بر بادممن ملک بودم و فردوس نه آمد یادم
که من از روز ازل اهل حسین آبادممنم آن رود که جز جانب دریا نروم
بر دری غیر در خانه ی مولا نرومما که بر صاحب این عشق ارادت داریم
ما که انگیزه ی بر گشت به فطرت داریمیک نفس تا به خدا بُعد مسافت داریم
باز هم در سرمان شور زیارت داریمهرکه دارد سر همراهی ما بسم الله
هر که دارد هوس کرب بلا بسم اللهکربلا گفتم و دیدم جگرم می سوزد
آسمان دود زمین در نظرم می سوزدگوییا معجر بانوی حرم می سوزد
دختری گفت که ای عمه سرم می سوزدخیمه در خیمه دل اهل حرم شعله ور است
آتش سینه ی زینب (س) ز همه بیشتر است
****
امشب که فضا پر است از بوى حسین
عطر گل سرخ آید از سوى حسیناى فطرس پر سوخته احرام ببند
از بهر طواف کعبه روى حسین
دل بی تـو باشد مرده ای بهتر که در گورش کنم
چشمی که بیند جز تـو را با خنجری کورش کنم
افتاده زار و منفعل، در چنگ دیو نفس، دل
دستی بده کاین دیو را از این حرم دورش کنم
دل بحر خون در ماتمت جانِ تشنه اشک غمت
باشد که در امواج غم، ازگریه مسرورش کنم
ذکرت کلام الله مـن عشقت کلیم الله مـن
خواهم دلی تا هم نفس با آتش طورش کنم
در سینه دارم آتشی، هرگز ندارد خامشی
پیوسته گرم سوختن با سوزعاشورش کنم
دارم دل دیوانه ای در سیلِ خون ویرانه ای
با اشکم این ویرانه را چون بیت معمورش کنم
شعر مذهبی دو بیتی زیبا ویژه ولادت امام حسین (ع)
ﺟﺒﺮﻳﻴﻞ اﻣﺸﺐ ز ﺧﺎﻟﻖ ، ﺗﻬﻨﻴﺖ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﻪ اﺣﻤﺪ
اﻱ ﺟﻮاﻧﺎﻥ ﺳﻴﺪ اﻫﻞ ﺷﺒﺎﺏ ﺟﻨﺖ ﺁﻣﺪ
ﺑﺒﻮﺳﺪ ﺭﻭﻱ اﻭ ، ﺭﺳﻮﻝ ﻋﺎﻟﻤﻴﻦ
ﺻﻠﻮ ﻋﻠﻲ اﻟﻨﺒﻲ ، ﺻﻠﻮ ﻋﻠﻲ اﻟﺤﺴﻴﻦ
ﺭﺏ ﺻﻞ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ
ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎﻧﻢ ﺣﺴﻴﻦ
ﻗﻮﺕ اﻳﻦ ﻃﻔﻞ اﺯ ﺳﺮ اﻧﮕﺸﺖ ﺭﺳﻮﻝ ﻛﺎئنات اﺳﺖ
اﻱ ﮔﻨﻪ ﻛﺎﺭاﻥ ﺷﺐ ﻣﻴﻼﺩ ﻛﺸﺘﻲ ﻧﺠﺎﺕ اﺳﺖ
ﺷﺪﻩ ﺑﻴﺖ اﻟﻮﻻ ، ﭼﻮ ﺟﻨﺖ ﻣﻨﺠﻠﻲ
ﺣﺴﻴﻦ اﺑﻦ ﻋﻠﻴﺴﺖ ، ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻋﻠﻲ
ﺭﺏ ﺻﻞ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ
ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎﻧﻢ ﺣﺴﻴﻦ
ﺩﺭ ﻃﻮاﻑ ﻣﺮﻗﺪﺕ ﺗﺎ ﺟﻨﺖ اﻋﻼ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ
اﺯ اﺣﺐ اﻟﻠﻪ ﻣﻦ اﺣﺐ ﺣﺴﻴﻨﺎ ﺭﺳﻴﺪﻳﻢ
ﻃﻮاﻑ ﻗﺒﺮ ﺗﻮ ، ﻣﻼﻗﺎﺕ ﺧﺪاﺳﺖ
ﻗﺴﻢ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﻬﺸﺖ ، ﺑﻬﺸﺘﻢ ﻛﺮﺑﻼﺳﺖ
ﺭﺏ ﺻﻞ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ
ﺣﺴﻴﻦ جانم حسین
ﻣﻦ ز ﺷﺶ ﮔﻮﺷﻪ ی ﻋﺎﻟﻢ ﺩﻝ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺷﺶ ﮔﻮﺷﻪ ﺑﺴﺘﻢ
ﻫﺮ ﻛﺠﺎﻳﻢ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﻳﻢ ﻫﺮ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ
ﻛﺘﺎﺏ ﻋﻤﺮ ﻣﻦ ، ﭘﺮ اﺯ ﺑﺪ ﺣﺎﻟﻲ اﺳﺖ
ﻛﺮﻳﻤﺎ ﺣﺎﺻﻠﻢ ، ﺩﻭ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﻲ اﺳﺖ
ﺭﺏ ﺻﻞ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ
ﺣﺴﻴﻦ ﺟﺎﻧﻢ ﺣﺴﻴﻦ
***
نام تو را دوای درد است حسین
بی یاد تو بین که چهره زرد است حسینعشق تو مرا ز خویش بیگانه نمود
بی عشق تو بین که سینه سرد است حسین
****
امشب شب میلاد حسین است حسین
اندر همه جا یاد حسین است حسین
خوانند همه نادعلى، لیک على
امشب بلبش ناد حسین است حسین
